معرفی کتاب درباره معنی زندگی نوشتۀ ویل دورانت با ترجمه خانم ماندانا قدیانی

کتاب درباره معنی زندگی اثری است از ویل دورانت به ترجمه ماندانا قدیانی و چاپ انتشارات عطر کاج.

کتاب حاضر حاصل نظریات شخصی نویسنده و عقاید و دیدگاه های مجموعه ای از شخصیت های معروف درباره معنای زندگی است. منشا این کتاب به تلاش ویل دورانت برای پاسخگویی به چرایی رد خودکشی و در خواستش از این افراد سرشناس برای همراهی او در پاسخ به چیستی زندگی و ارزش و معنای آن است. بنابراین در فصل نخست کتاب از دیدگاه دورانت آگاه خواهیم شد، سپس در فصول بعدی نظریات این افراد را درباره زندگی خواهیم خواند و پیرامون خودکشی نیز مطالبی را از نظر خواهیم گذراند.

هنگام مواجه شدن با ویرانگری بیطرفانه تاریخ -این بی طرفی طبیعت میان خیر و شر زندگی و مرگ- روح انسان در گذشته، به خودی خود با ایمان به دنیای عادلانه نیرو گرفته است. اما تمام این اشتباهات برطرف می شوند و مستمندان داخل بهشت نیز لذت این را دارند که بگذارند یک قطره آب از گلوی ثروتمندان داخل جهنم پایین برود. در ادیان کهن، موضوعات وحشتناکی وجود داشت و انجیل های ملایم بودا و مسیحیت با گذشت زمان در اثر افراط های مقدس کینه جویانه، سیاه و لکه دار شدند. هر بهشتی جهنم خودش را داشت که آدم های خوب با شور و اشتیاق، آن کسانی را که در زندگی به کامیابی بسیار دست یافته یا اسطوره های غلط را پذیرفته بودند به آنجا می فرستادند. در آن روزهای شاد انسان ها قبول کردند که زندگی ناخوشایند است: گوتاما نام بزرگترین خیر را بر انقراض بصیرت فردی گذاشت و کلیسا زندگی را به صورت دره پر از اشک توصیف کرد. انسان ها می توانستند نسبت به زمین بدبین باشند چون به آسمان خوش بین بودند و از پشت آن ابرها می توانستند جزایر رحمت و منزلگاه سعادت ابدی را ببینند.

در حین نوشتن، صدای آوازی از پایین خیابان به گوش می رسد و زنی جوان در لباس سیاه، به همراه گروهی از نوازندگان سازهای برنجی مرتعش، در حال خواندن <<راک آورایجز>> است. در سکوت به آن ترجیع بند ملحق می شود و تمام خاطرات دلخواه دوران جوانی پرهیزکارانه ام در درونم جریان می یابد. از میان جماعت بداهه نوازی که دور خوانندگان جمع شده اند، به نرمی رد می شوم. مردان اونیفرم پوش در گروه رسمی من را تحت تاثیر قرار نمی دهند؛ بدون استثنا آدم های سرسخت و اهل عمل هستند فقط میترسم از مدت ها پیش، مذهب شان به یک کسب و کار تبدیل شده باشد چون آن ن اونیفرم پوش که صدای گوش خراش شان بار این آهنگ را بر دوش دارد، رنگ پریده، لاغر و بدون جسم و روح هستند. هر چیز معنوی وقتی به فروش می رود یا با آن لباس های اجق وجق به نمایش گذاشته می شود از بین می رود.